کد مطلب:32477
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:21
اگر نام شخصي را همراه با نام خدا ايراد كنيم شرك است آيا روايتي در اين باره وجود دارد؟
در حديثي از امام هشتم((عليه السلام))نقل شده كه وقتي گوينده يي بسم مي گويد (بنام خدا، كار خويش را آغاز مي كند) منظورش اين است كه بر خودم نشانه ي (ارتباط با) اللّه را كه عبادت است علامت مي گذارم. بر اين اساس، بردن نام نشانه ي ارتباط با خدا و عبادت، و پرستش او است و باين دليل نمي توان در اين نشانه ديگري را شركت داد و نام ديگري را همراه با نام خدا آورد. در حديث ديگر از امام حسن عسكري((عليه السلام)) نقل شده كه وقتي مي گويي بسم الله (بنام خدا) يعني در تمام امور كمك مي گيرم از اللّه كه عبادت، ويژه ي او است.
با اين وصف، نمي توان نام ديگري را كنار نام الله قرار داد كه حاكي از استعانت به او نيز، باشسد. در حديث ديگر نقل شده كه عبدالله بن يحيي گفت، يا اميرالمؤمنين، تفسير بسم الله الرحمن الرحيم چيست؟ فرمود: بنده ي خدا وقتي مي خواهد چيزي را بخواند يا كاري انجام،
ـ224ـ
دهد مي گويد بسم الله الرحمن الرحيم (بنام خداوند بخشنده مهربان) يعني باين نام كار را انجام مي دهم پس هرعملي كه با بسم الله آغاز مي كند خداوند براي او در آن بركت، قرار مي دهد.
بر اين اساس تنها بايد نام خداوندي كه مصدر خيرها و بركتهاست برده شود و نام ديگر نبايد با نام او مقرون باشد زيرا مستلزم اين است كه ازنام ديگري هم جز خدا انسان بركت جويد.
(بخش پاسخ به سؤالات )
ـ225ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.